Φίμωση ονομάζεται η κατάσταση όπου το μέρος του δέρματος που καλύπτει τη βάλανο του πέους (κεφάλι) παρουσιάζει στένωση. Σε αυτήν την περίπτωση το δέρμα (ακροποσθία) δε μπορεί να τραβηχτεί ώστε να αποκαλύψει τη βάλανο, αφήνοντας περιορισμένο χώρο για την έξοδο των ούρων, δυσκολεύει την υγιεινή της περιοχής και τη σεξουαλική επαφή. Η σφιχτή ακροποσθία είναι συνηθισμένη στα αγόρια που δεν έχουν κάνει περιτομή. Συνήθως, όμως, παύει να αποτελεί πρόβλημα στην ηλικία από 2 έως 6 ετών.
Η φίμωση μπορεί να είναι συγγενής ή να είναι αποτέλεσμα ουλής. Τα νεαρά αγόρια μπορεί να μη χρειάζονται θεραπεία για τη φίμωση εκτός εάν εμποδίζει την ούρηση (επίσχεση ούρων) ή προκαλεί άλλα συμπτώματα. Με την πάροδο του χρόνου, επίσης, η ανάγκη για θεραπεία μπορεί να αυξηθεί.
Στους ενήλικες, οι παράγοντες κινδύνου για τη φίμωση ποικίλλουν. Ωστόσο, η φίμωση αποτελεί πρόβλημα μόνο εάν προκαλεί συμπτώματα.
Ποιοι παράγοντες μπορούν να οδηγήσουν στη φίμωση;
Παράγοντες που μπορεί να οδηγήσουν στη φίμωση είναι οι εξής:
- Χρόνιες ή επανειλημμένες φλεγμονές της βαλάνου και της πόσθης (βαλανοποσθίτιδες)
- Σακχαρώδης διαβήτης που προκαλεί δερματικές αλλοιώσεις στην περιοχή (ξηρωτική βαλανίτιδα, ατροφικός λειχήνας)
- Παθήσεις του δέρματος όπως έκζεμα, ατροφικός λειχήνας και ψωρίαση
- Τραυματισμός της ακροποσθίας κατά τη σεξουαλική επαφή
Η φίμωση, ωστόσο, μπορεί να είναι συγγενής, δηλαδή να είναι παρούσα κατά τη γέννηση του παιδιού.
Φίμωση & Συμπτώματα
Η φίμωση δεν οδηγεί πάντα σε συμπτώματα. Όταν συμβαίνει, όμως, αυτά μπορεί να περιλαμβάνουν ερυθρότητα, πόνο ή πρήξιμο.
Η φίμωση μπορεί να οδηγήσει σε φλεγμονή του πέους, η οποία ονομάζεται βαλανίτιδα. Η φλεγμονή μπορεί επίσης να αφορά τόσο στη βάλανο όσο και στην ακροποσθία και αυτός ο τύπος φλεγμονής ονομάζεται βαλανοποσθίτιδα.
Τα συμπτώματα της βαλανίτιδας περιλαμβάνουν:
- Πόνο, κνησμό και οσμή
- Ερυθρότητα και πρήξιμο
- Συσσώρευση παχύρρευστου υγρού
- Πόνο κατά την ούρηση
Κατά τη διάρκεια του σεξ, η φίμωση μπορεί να προκαλέσει πόνο, σχίσιμο του δέρματος ή έλλειψη αίσθησης. H χρήση προφυλακτικού και η χρήση λιπαντικού μπορεί να κάνει τη σεξουαλική επαφή πιο άνετη.
Φίμωση – Διάγνωση
Η διάγνωση βασίζεται στο πλήρες ιατρικό ιστορικό του πάσχοντα ο οποίος θα ερωτηθεί σχετικά με κάποια προηγούμενη μόλυνση του πέους ή πιθανό τραυματισμό. Ο Ουρολόγος – Ανδρολόγος θα αναζητήσει επίσης οποιαδήποτε τυχόν συμπτώματα εκδηλώνονται κατά τη σεξουαλική δραστηριότητα.
Η ιατρική αξιολόγηση περιλαμβάνει επίσης τη φυσική εξέταση του πέους και της ακροποσθίας.
Ο γιατρός πιθανόν να συστήσει εξετάσεις ούρων με σκοπό την αναζήτηση ενδεχόμενης ουρολοίμωξης. Μπορεί επίσης να πραγματοποιήσει λήψη δείγματος από την περιοχή της ακροποσθίας για να ελέγξει εάν υπάρχει κάποια βακτηριακή λοίμωξη.
Η φίμωση είναι παράγοντας κινδύνου για διαβήτη τύπου 2. Ως αποτέλεσμα, οι ενήλικες που παρουσιάζουν φίμωση είναι απαραίτητο να υποβληθούν σε εξετάσεις αίματος και ούρων για να ελέγξουν τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα τους.
Φίμωση – Θεραπεία
Ανάλογα με την έκταση του προβλήματος, η θεραπεία για τη φίμωση είναι είτε συντηρητική είτε επεμβατική.
Συντηρητική θεραπεία
Σε αρχικό στάδιο, η φίμωση αντιμετωπίζεται συντηρητικά στοχεύοντας στην επίλυση της πάθησης που την προκαλεί. Αυτό πιθανόν να περιλαμβάνει εφαρμογή ειδικής αλοιφής στην περιοχή του δέρματος που πάσχει ή κάποια φαρμακευτική αγωγή διά στόματος για την αντιμετώπιση της πάθησης.
Χειρουργική επέμβαση – Περιτομή
Στην πλειονότητα των περιπτώσεων με φίμωση η θεραπεία είναι η περιτομή, δηλαδή η χειρουργική αφαίρεση του δέρματος που προκαλεί τη βλάβη (ακροποσθίας και στενωτικού δακτυλίου).
Εάν το πρόβλημα περιορίζεται στην ύπαρξη απλού ινώδους ιστού, τότε η επέμβαση αφορά σε σχάση του δακτυλίου, χωρίς να πραγματοποιείται αφαίρεση ακροποσθίας.
Σε πιο σοβαρά ή επείγοντα περιστατικά η επέμβαση περιλαμβάνει ραχιαία σχάση της ακροποσθίας. Με αυτόν τον τρόπο επιτυγχάνεται η άμεση διάνοιξη του δακτυλίου και η δυνατότητα καθόδου της ακροποσθίας (αποκάλυψη βαλάνου).
